Yüzyıllardır ayakta kalan ve mimarisiyle göz kamaştıran tarihi Yunan Köprüsü, İstanbul'un güzellikleri arasında yer alıyor. Ancak son dönemde yaşananlar, bu tarihi yapının kaderini değiştirdi. Artık yalnızca estetik bir eser olmaktan çıkmış olan köprü, bir zamanlar geçiş noktası olan bu ihtişamlı yapı, günümüzde ne yazık ki uyuşturucu bağımlılarının sığınağı haline geldi. Bu durum, yalnızca köprünün fiziksel görünümünü değil, aynı zamanda çevreye verdiği zararı da beraberinde getiriyor.
Tarihi Yunan Köprüsü, Osmanlı döneminin en gözde yapılarından biri olarak biliniyor. Yapıldığı dönemde, köprü, iki kıtayı birleştiren önemli bir ulaşım noktasıydı. Zamanla çeşitli restorasyonlar geçiren köprü, tarih boyunca birçok toplumsal olaya tanıklık etti. Ancak günümüzün getirdiği sorunlarla birlikte köprünün görünümü ve işlevi de değişmeye başladı. Bugünlerde köprünün çevresi, uyuşturucu bağımlısı bireylerin toplanma ve gizlenme yeri haline geldi. Tarih kokan taşların, gençlerin yaşamış olduğu trajik olayların tanığı olduğu ve birer sığınağa dönüşen bölgelere dönüşmesi, bu tarihi eserin trajedisini daha da derinleştiriyor.
Hedef kitlesi gençler olan uyuşturucu bağımlılığının, nasıl olup da bu köprüde belirgin hale geldiği sorusu önemli bir merak konusu. Köprünün altında ve çevresinde sürekli olarak görülen bağımlılar, köprünün tarihî kimliğini de gölgede bırakıyor. Geleneksel ve tarihi bir eser olması itibarıyla, Yunan Köprüsü, sanatsal ve mimari açıdan oldukça değerli. Ancak gün geçtikçe bir uyuşturucu noktasına dönüşmesi, toplumsal bir tabunun oluşmasına neden oldu. Birçok insan, bu durumu kabullenmemekle birlikte, köprü etrafında dönen hikayeler de bir o kadar karmaşık. Kriz dönemlerinin ve sosyal eşitsizliklerin etkileri, bu tarihi alanın suç oranlarının artmasına neden oluyor.
Yerel yönetimler ve sağlık kuruluşları, bu tür durumlarla başa çıkmak için çeşitli programlar ve projeler geliştirmekte. Uyuşturucu bağımlılığı ile mücadele ani bir dönüşüm gerektiriyor. Başta gençler olmak üzere birçok kişinin hayatını olumsuz yönde etkileyen bu bağımlılık, sosyal hizmetlerin önemini artırmakta. Uyuşturucu bağımlılığıyla mücadele çabaları; rehabilitasyon programları, sosyal destek grupları ve halk bilgilendirme seminerleri gibi farklı yöntemlerle desteklenmelidir. Bu projelerin Yunan Köprüsü çevresinde uygulanması, köprünün sadece sanatsal ve mimari bir eser olarak kalmasına da katkı sağlayabilir.
Buna ek olarak, toplumsal farkındalığı artırmak adına bu konu üzerinde çalışan STK’lar da önem arz etmekte. Bağımlılıkla mücadelede sağlıklı toplumsal dinamiklerin oluşturulması, yerel halkın da katılımıyla mümkün olacaktır. Uyuşturucu bağımlılığının çözümlenmesi için yalnızca profesyonel yardım yeterli olmayabilir; bu konuda toplumun bilinçlenmesi ve duyarlılığının artırılması da oldukça mühimdir. Kaybolan genç yaşamlarının geri kazanılabilmesi için multidisipliner bir yaklaşım gerekmektedir.
Tarihi Yunan Köprüsü, geçmişte bir köprü işlevi görürken bugünkü haliyle bir sosyal sorun haline gelmesinin ötesinde, şehrin tarihini, kültürel mirasını ve kimliğini de yansıtmaktadır. Bu durum, toplum olarak üzerimize düşen önemli bir sorumluluğu gözler önüne seriyor. Hepimiz, bu tarihi yapının yeniden eski ihtişamına kavuşabilmesi için elimizden geleni yapmalıyız. Uyuşturucu bağımlılığına karşı mücadele ederken, köprüdeki sıradan yaşantılara da bir nebze olsun ışık tutmak, kültür mirasına sahip çıkmanın tek yolu olabilir.
Bu tarihi köprünün, şehrin kültürel dokusuyla uyumlu bir şekilde yeniden ele alınması gerektiği açıktır. Gerekli adımlar atılmadığı sürece, bu durumun bir döngü halinde devam edeceği ve köprünün tarihe karışacak bir simge haline geleceği aşikâr. Unutmayalım ki, tarihi eserler yalnızca geçmişin tanıkları değillerdir, aynı zamanda bugünün sorunlarına çözüm bulmanın da bir yolu olabilirler.
